Św. Franciszku, módl się za nami. Św. Antoni, módl się za nami. Św. Janie Pawle II, św. Mikołaju, św. Bracie Albercie, św. Stanisławie Papczyński, św. Józefie, św. Jakubie, św. Katarzyno ze Sieny, Maryjo, Królowo Pokoju, módlcie się za nami.
To nasza rodzinna litania naszych świętych. Zawsze, gdy wybieramy się w dłuższą trasę, nierzadko również wieczorem, wzywamy ich wstawiennictwa. Nasze dzieci, czterech chłopaków: Franek, Janek, Mikołaj i Staś, powtarzają te wezwania razem z nami od najmłodszych lat. I choć jest nasz sześcioro, wydaje się, że jest z nami zawsze nieco większy tłum: świętych, aniołów stróżów i oczywiście jest Maryja. To jest nasza rodzina z łaski. Bożej łaski.
Poznaliśmy się jako studenci, na progu dorosłości, poszukując sensu życia i swojego miejsca w świecie. Oboje odkryliśmy, że tym sensem jest Jezus Chrystus. I choć pochodzimy z rodzin wierzących i praktykujących, musiał w naszym życiu nastąpić moment osobistej decyzji – tak, chcę iść za Tobą, Panie – który kształtuje nasze życie do dziś. W pierwszych latach tej na nowo odkrytej wiary wspólnota stała się dla nas miejscem uzdrowienia, nawrócenia i rozeznania drogi życiowej. Obydwoje działaliśmy w diakonii miłosierdzia, gdzie latami wiązaliśmy baloniki na bal choinkowy dla dzieci, roznosiliśmy barszczyk podczas dni chorych czy prężyliśmy nasze humanistyczne umysły, próbując rozwiązać zadania z matematyki z dziećmi ze świetlicy środowiskowej. Tak rozwijała się nasza przyjaźń i ostatecznie miłość. Gdy podzieliliśmy się nowiną o zaręczynach z naszymi przyjaciółmi z diakonii, od razu wybrali nam datę ślubu – Niedziela Bożego Miłosierdzia. Nie mogło być inaczej, kult Bożego Miłosierdzia był mocno zakorzeniony w naszych sercach. I choć od tej daty dzieliło nas zaledwie kilka miesięcy, Pan Bóg pobłogosławił i udało się wszystko pięknie zorganizować. Co więcej, okazało się, że tę samą niedzielę, 1 maja 2011, wybrał również Kościół na dzień beatyfikacji Jana Pawła II. Była to dla nas ogromna radość i dar. Do tej pory żartujemy, że wyznaczamy trendy w Watykanie.
Zeszyty Odnowy w Duchu Świętym to oficjalne pismo formacyjne Katolickiej Odnowy w Polsce.
Odwiedzając różne wspólnoty z całej Polski, usłyszeć można odmieniane przez wszystkie przypadki słowo „kryzys”. Odnowa jest w kryzysie, Kościół kryzysuje etc. Ironizując, można by powiedzieć, że tego typu zwroty padają ostatnio w Odnowie równie często, co: „Przyjdź, Duchu Święty!”
