Świadectwo to opowiedzenie tego, jak Jezus przemienił moje życie. Nie prezentujemy żadnych idei czy doktryn, lecz przedstawiamy konkretne wydarzenia, w których doświadczyliśmy wybawienia dzięki interwencji Boga. Podczas gdy o ideach i teoriach ludzie mogą dyskutować, (wszystko może być negowane, nawet istnienie Boga) to świadectwo nie podlega dyskusji – to moje życie i wiem, co się w nim wydarzyło. Moje świadectwo to jedyne, czemu nie da się
zaprzeczyć, bo to moje osobiste doświadczenie zbawienia mnie przez miłującego Boga. Artykuł jest fragmentem książki pt. Instrukcje i Inspiracje: ZOBACZ WIĘCEJ.

Podobnie jak w innych sprawach, domagających się ustalenia prawdy (np. napadu, wypadku itp.) potrzeba świadków i dowodów, tak i w sprawie dotyczącej naszej wiary w Jezusa Chrystusa, (który żyje i nadal czyni wielkie dzieła) potrzeba świadków, którzy złożą „zeznania”, świadectwo, że Go spotkali i otrzymali od Niego dar – dowód Jego miłości. Świadkiem Chrystusa może być tylko osoba, która rzeczywiście Go spotkała. Artykuł jest fragmentem książki pt. Instrukcje i Inspiracje: ZOBACZ WIĘCEJ).

Mała grupa podobna jest do gniazda, gdzie dorosłe ptaki starają się nauczyć pisklęta latać. Najlepszy jest własny przykład, gdyż pokazuje, że jest to możliwe i wspaniałe! Ważne są więzi, zaufanie, bliskość, ciepło, opieka, pokarm, ochrona - jak w rodzinie. Najważniejsze natomiast bywa wyczucie czasu – nie uczymy latania jajek. Czasem długo trzeba czekać, cierpliwie ogrzewać je aż wyklują się pisklęta i wyjdą ze skorupy. Potrzebują dużo ciepła i miłości. Artykuł jest fragmentem książki pt. Instrukcje i Inspiracje: ZOBACZ WIĘCEJ).

POSŁANI powinni wiedzieć, jaka jest ich misja i zadania. Misja zależy od wizji wspólnoty.  Jezus wstępując do nieba nie posłał natychmiast uczniów, aby szli i głosili Ewangelię. Nakazał im, aby zebrali się w Wieczerniku i czekali na zesłanie Ducha Świętego. „Gdy Duch Święty zstąpi na Was będziecie moimi świadkami” (Dz1,8;). To samo dotyczy wszystkich idących w Jego Imię – muszą być namaszczeni przez Ducha Świętego, aby trwać w jedności z Chrystusem. Wtedy Bóg sam może przez nich działać. Tylko On jest Zbawcą. Nie siłą, ani nie mocą naszą, lecz mocąDucha Świętego dokonuje się cud „narodzin z Boga”(J1.12-13; J3,5;). Zawsze rozpoczynamy od modlitwy, prosząc Ducha Świętego o namaszczenie do posługi: o wszelkie potrzebne nam dary, a szczególnie o otwartość na każdą osobę i miłość wzajemną. Stale modlimy się za siebie nawzajem za wszystkich uczestników, a szczególnie, indywidualnie, imiennie za osoby ze swojej grupy dzielenia (każdy posługujący powinien być w małej grupie). Artykuł jest fragmentem książki pt. Instrukcje i Inspiracje: ZOBACZ WIĘCEJ.

Więcej artykułów…

Informacja o plikach cookie

Na naszej stronie internetowej używamy plików cookie. Niektóre z nich są niezbędne dla funkcjonowania strony, inne pomagają nam w ulepszaniu tej strony i doświadczeń użytkownika (Tracking Cookies). Możesz sam zdecydować, czy chcesz zezwolić na pliki cookie. Należy pamiętać, że w przypadku odrzucenia, nie wszystkie funkcje strony mogą być dostępne.